Kaszel kenelowy to inaczej mówiąc zapalenie oskrzeli i tchawicy. Jest to zakaźne schorzenie układu oddechowego u psów, wywoływane przez wiele czynników, takich jak bakterię Bordetella bronchiseptica oraz równocześnie kilka wirusów, między innymi wirus parainfluenzy (CPIV) lub adenowirus typu 2 (CAV).
Kaszel często nasila się podczas rozmaitych aktywności lub po podrażnieniu gardła psa, np. po jedzeniu lub piciu wody. Jest bardzo zaraźliwy i może się szybko rozprzestrzeniać w miejscach, gdzie psy przebywają w dużych grupach blisko siebie, takich jak: wystawy, hodowle, schroniska czy psie przedszkola. Bezpośredni kontakt z zakażonym psem lub przedmiotami, które miały z nim styczność, może prowadzić do rozwoju choroby. Często zakażenie występuje poprzez kontakt z wydzielinami z nosa lub gardła zakażonego psa, które są przenoszone drogą kropelkową lub biernie – na przedmiotach.
DIAGNOZA
Diagnoza kaszlu kenelowego opiera się na obserwacji objawów oraz wykluczeniu innych potencjalnych przyczyn kaszlu. Lekarz weterynarii może przeprowadzić dokładne badanie kliniczne, osłuchać drogi oddechowe psa za pomocą stetoskopu oraz zlecić badania dodatkowe, takie jak: testy na obecność wirusa lub wymaz z nosa i gardła. W niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie zdjęć RTG klatki piersiowej w celu oceny stanu płuc. Przebieg choroby bywa łagodny, ale także ciężki – wymagający hospitalizacji.
LECZENIE
Leczenie kaszlu kenelowego obejmuje zazwyczaj stosowanie antybiotyków, aby zwalczyć infekcję bakteryjną, oraz leków przeciwkaszlowych w celu łagodzenia objawów. Ważne jest również zapewnienie psu odpowiedniego odpoczynku i izolacji od innych zwierząt. Czworonóg powinien mieć miejsce, gdzie może się zrelaksować i odpocząć, aby umożliwić organizmowi walkę z zakażeniem. Unikanie stresu i nadmiernego wysiłku fizycznego z pewnością pomoże w złagodzeniu objawów. Brak powikłań w trakcie choroby spowoduje, że minie ona samoistnie w ciągu około 2-3 tygodni.
DZIAŁANIA PROFILAKTYCZNE
Ważne jest, by szczególnie zadbać o prawidłową higienę, co zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji. Regularne mycie rąk przed i po kontakcie z zakażonym psem, dezynfekcja powierzchni i przedmiotów, z którymi mógł mieć kontakt, oraz utrzymanie czystości w miejscach, gdzie przebywają psy, są ważne dla ograniczenia ryzyka zarażenia się lub rozprzestrzenienia kaszlu kenelowego.
W ramach profilaktyki zaleca się również szczepienie psa przeciwko tej chorobie. Może ono zmniejszyć ryzyko infekcji lub złagodzić objawy w przypadku zakażenia. Istnieje kilka dostępnych szczepionek, w tym podawane w postaci zastrzyków lub kropli do nosa. Szczepienie powinno być przeprowadzane regularnie, zgodnie z harmonogramem zaleconym przez lekarza weterynarii.
W przypadku podejrzenia, że pies może być zakażony kaszlem kenelowym, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii, który powinien postawić właściwą diagnozę i zalecić odpowiednie leczenie. Wczesne rozpoznanie i właściwie dobrana terapia mogą pomóc w szybszym powrocie psa do zdrowia oraz przede wszystkim w zmniejszeniu ryzyka zarażenia innych zwierząt.
WAŻNE – WERYFIKUJ ŹRÓDŁA!
Objawy kaszlu kenelowego nie zawsze są specyficzne i mogą przypominać inne choroby. Pamiętajmy o tym w kontekście porad, które w ostatnim czasie często pojawiają się w internecie, np. na TikToku. Nagrywanie filmów prezentujących objawy chorób psich pociech są dla lekarzy bardzo cenne, jednak dla osób niedoświadczonych mogą być mylące i czasem prowadzą do nieumyślnego pogorszenia sytuacji!
Objawy kaszlu kenelowego obejmują:
1. uporczywy kaszel, czasem przypominający odruch wymiotny:
2. podniesioną temperaturę ciała;
3. zmęczenie i apatia;
4. słaby apetyt;
5. kichanie.
Aby skutecznie odróżnić kaszel zakaźny od zachłyśnięcia, zapalenia płuc, choroby serca lub kichania wstecznego, potrzebna jest wiedza medyczna i doświadczenie. Dlatego zalecamy wizytę w gabinecie weterynaryjnym w każdym przypadku kaszlu, ponieważ jest to objaw, który może informować o chorobie potencjalnie zagrażającej życiu naszego psa.
